dorzia

[Gość podróż służbowa a prawo do diety]

Gazeta Podatkowa nr 65 (480) z dn. 2008.08.14, strona 4Autor: Agata BarczewskaPodróż służbowa a prawo do dietyPracownik zatrudniony na stanowisku handlowca dostarczył dokumentację dotyczącą zakupu towaru do klienta. Czas podróży służbowej podjętej w tym celu trwał od godz. 600 do godz. 1900. Natomiast czas pracy tego pracownika obejmuje godziny od 700 do 1500. Czy w związku z tym pracownikowi przysługuje dieta z tytułu krajowej podróży służbowej?Nie. Czas podróży służbowej odbytej przez pracownika nie trwał bowiem co najmniej 8 godzin. Pracownikowi przysługuje połowa diety, jeżeli podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi m.in. od 8 do 12 godzin. Wynika to z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. nr 236, poz. 1990 ze zm.).W przedstawionej sytuacji czas podróży służbowej należy liczyć od godz. 600 do 700 oraz od godziny 1500 do 1900. Odnośnie zaś czasu podróży służbowej odbywanej w godzinach pracy, to należy ten okres zaliczyć do czasu pracy. Podróż służbowa odbywana poza rozkładowymi godzinami czasu pracy nie jest generalnie zaliczana do czasu pracy, chyba że w czasie podróży pracownik wykonuje pracę. Wówczas czas podróży służbowej należy zaliczyć do czasu pracy także wtedy, gdy wykracza poza ramy czasu pracy obowiązującego danego pracownika (patrz wyroki Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 1978 r., sygn. akt I PR 45/78 i z dnia 27 października 1981 r., sygn. akt I PR 85/81).W odniesieniu do omawianej sytuacji zakładamy, iż podróż podjęta w celu wykonania zleconego zadania odbywała się poza stałym miejscem świadczenia pracy lub też poza siedzibą pracodawcy. Tylko w takim przypadku mamy bowiem do czynienia z podróżą służbową. Stałe miejsce świadczenia pracy powinno być określone w umowie o pracę. Podkreślmy, że wyznaczenie jako tego miejsca terenu całego kraju lub znacznej jego części jest nieprawidłowe i może narazić pracodawcę na zarzut omijania przepisów dotyczących należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowych.